22Σεπ
Δεν βοηθάμε τα παιδιά μας να χτίσουν την αυτοεκτίμηση τους όταν:
- Τα ελέγχουμε συνεχώς
- Κάνουμε επίδειξη της ισχύος μας ως μεγάλοι («θα γίνει έτσι επειδή το λέω εγώ!»)
- Παρεμβαίνουμε συνεχώς σ’ αυτό που κάνουν για να τα βοηθήσουμε ή να τα διορθώσουμε
- Συγκρίνουμε τα επιτεύγματα τους με άλλα παιδιά ή με τα αδέρφια τους (Προσοχή στη διαφορά μεταξύ της θέσης προτύπου και της σύγκρισης!)
- Κάνουμε κριτική
- Ξεχνάμε να τους μιλάμε με το σεβασμό που θα μιλάγαμε σε έναν μεγάλο («συγγνώμη να περάσω», « μου δίνεις σε παρακαλώ» « ευχαριστώ»)
Βοηθάμε τα παιδιά μας να χτίσουν την αυτοεκτίμηση τους όταν:
Κάνουμε όλα τα «αντίθετα» από τα παραπάνω
Κι ακόμη
- Όταν τους λέμε «καλά λόγια» από καρδιάς (όχι έπαινος και επιβράβευση!)
- Όταν τα βοηθάμε να αναπτύξουν τα ταλέντα τους (όχι τις γνωστικές ικανότητες, τα ταλέντα – χορός, τραγούδι, μουσική, ζωγραφική, θέατρο, αθλητισμός, κοινωνικότητα κ.α)
- Όταν τους δίνουμε ευθύνες
- Όταν τα αποδεχόμαστε ακόμη και στις «κακές τους»
- Όταν κάνουμε πράγματα μαζί τους από καρδιάς (όχι γιατί πρέπει να ασχολούμαστε με τα παιδιά μας!) και ευχαριστιόμαστε ο ένας την παρέα του άλλου
- Όταν τους λέμε «σ’ αγαπώ» και τα αγκαλιάζουμε συχνά!
Κι ακόμη...
Βοηθάμε τα παιδιά μας να χτίσουν την αυτοεκτίμηση τους όταν...
Εκτιμάμε εμείς τον εαυτό μας και είμαστε οι ίδιοι το «καλό παράδειγμα» για όλα τα παραπάνω.
