Μερικές φορές στις οικογένειες «παίζουμε» συμπληρωματικούς ρόλους:
| Κάποιος «παίζει» το θύμα | Ο άλλος «παίζει» το θύτη |
| Εργατικός | Τεμπέλης |
| Γρήγορος | Αργός |
| Καλό παιδί | Κακό παιδί |
| Καλός μαθητής | Κακός μαθητής |
Αν αντιληφθείτε αυτό το φαινόμενο, και αν οι ρόλοι που «παίζονται» δημιουργούν προβλήματα στις σχέσεις σας, προσπαθήστε να «αφαιρέσετε» από τον εαυτό σας τον δικό σας ρόλο.
Ο πιο σίγουρος τρόπος να έλθει η αλλαγή στην οικογένεια είναι να παρατηρήσω τον εαυτό μου και να αλλάξω εγώ.
Αν πάψετε να είστε «το θύμα» πως ο άλλος θα παίξει τον «θύτη»;
Αν πάψετε να φέρεστε στο ένα σας παιδί ως «το καλό παδί» ίσως βοηθήσετε και το άλλο παιδί, ίσως ανακουφίσετε και το πρώτο από το βάρος της ευθύνης του καλού παιδιού.
Η οικογένεια είναι ένα σύστημα μέσα στο οποίο αναπτύσσονται πολλαπλές σχέσεις. Ο κυριότερος τρόπος με τον οποίο «χτίζονται» οι σχέσεις είναι η δυάδα. Γυναίκα/Άντρας, Μητέρα/παιδί 1 , Πατέρας/ παιδί 2 κ.ο.κ
Στη σχέση μητέρας/παιδιού ο άντρας είναι ο τρίτος, και οι τρείς τους είναι ένα τρίγωνο Στη σχέση των συντρόφων το παιδί είναι ο τρίτος. Το πως χειρίζεται η οικογένεια τα πολλαπλά τρίγωνα που δημιουργούνται παίζει σημαντικό ρόλο για την αρμονία της.
Επικίνδυνο είναι:
- Αν τα δύο μέλη κάνουν « συμμαχία» εναντίον του τρίτου μέλους
- Αν το τρίτο μέλος νιώθει παραμελημένο και δεν « επιτρέπει» στη δυάδα να χτιστεί σωστά
Εσείς τι ρόλο παίζετε στη δική σας οικογένεια; Πως χειρίζεστε τα τρίγωνα μέσα στην οικογένεια;
